تفاوت ها در ساختار اسپیکینگ و رایتینگ

معمولاً ما با دستور زبان و ساختار صحیح می نویسیم. آنچه را می نویسیم را به صورت جمله و پاراگراف تنظیم می کنیم. ما در نوشتن معمولاً از اختصارات استفاده نمی کنیم (اگر می خواهیم بسیار دوستانه به نظر برسیم ، گاهی اوقات از اختصارات در نوشتن استفاده می کنیم زیرا بیشتر شبیه حرف زدن است.) هنگام نوشتن از کلمات رسمی بیشتری استفاده می کنیم (مثلاً «ماشین منفجر شد» اما می گوییم «ماشین منفجر شد ") و به طور کلی ما از عامیانه استفاده نمی کنیم. هنگام نوشتن ، باید از علائم نگارشی مانند ویرگول و علامت سوال (به عنوان یک روش نمادین برای نشان دادن مواردی مانند مکث یا صدای صدا هنگام صحبت کردن) استفاده کنیم.

معمولاً ما به روشی بسیار ساخت یافته و ساختاری کمتر صحبت می کنیم. ما همیشه از جملات کامل و دستور زبان صحیح استفاده نمی کنیم. واژگانی که ما استفاده می کنیم آشناتر است و می تواند حاوی زبان عامیانه باشد. معمولاً خود به خود و ناآماده صحبت می کنیم ، بنابراین باید هرچه جلو می رویم حرف های خود را جبران کنیم. این بدان معنی است که ما اغلب خود را تکرار می کنیم یا از موضوع خارج می شویم. با این حال ، هنگام صحبت ما جنبه های دیگری وجود دارد که به صورت نوشتاری در دسترس نیستند ، مانند حالت های صورت یا لحن صدا. این بدان معنی است که ما می توانیم در چندین سطح ارتباط برقرار کنیم ، نه فقط با کلمات.

https://www.letsgotribe.com/users/private-english-teaching/

https://www.southsidesox.com/users/online-english-teaching/

https://www.lonestarball.com/users/english-speaking-improvement/

https://www.crawfishboxes.com/users/english-speaking-improvement/